ഷോർണൂര് വണ്ടി നിർത്തി
ഞാൻ ഇറങ്ങി...
തിരിച്ചു വരുന്നത് കാണാതെ
നീ തീർച്ചപ്പെടുത്തി...
നിന്നെ തനിച്ചാക്കി ഞാൻ
മുങ്ങിയാതായിരിക്കണം.....
ഫൈവ് സ്റ്റാർ ഇഷ്ടമാണെന്ന
കാര്യം നീയപ്പോൾ ഓർത്തില്ല
പക്ഷെ... ഞാനോർത്തിരുന്നു.....
അത് വാങ്ങുന്ന തിരക്കിൽ വണ്ടി
നീങ്ങി തുടങ്ങിയതറിഞ്ഞില്ല..
തിരിഞ്ഞു നോക്കി..
വണ്ടി ഓടിക്കയറാൻ കഴിയാത്ത
ദൂരത്തതെത്തിയിരുന്നു...
എല്ലാവരും നോക്കി ചിരിച്ചു...
കളിയാക്കി നിന്നവരിൽ
ഞാനെന്റെ ശത്രുക്കളെ തിരഞ്ഞു
കടക്കാരാൻ, എന്റെ മുൻപിൽ
ക്യൂവിൽ നിന്നവർ....
ചോദ്യം ചോദിച്ചു സമയം കളഞ്ഞ തള്ള..
അനാവശ്യമായി തിരക്കുണ്ടാക്കിയ
പ്ലാറ്റ്ഫോർമിലെ അനേകം പേർ..
അതിലൊന്നും ശത്രുക്കളില്ലായിരുന്നു...
പരിചിതങ്ങളായ മിത്രമുഖങ്ങൾ മാത്രം...
സഹായിക്കാതെ നോക്കി കളിയാക്കി
നിന്ന മിത്രമുഖങ്ങൾ....
ഞാൻ അവരെ ആ പ്ലാറ്റ്ഫോർമിൽ
എന്നെന്നേക്കുമായി ഉപേക്ഷിച്ചു...
അലക്ഷ്യമായി പുറത്തേക്കിറങ്ങി....
പുറത്ത് നിന്ന ജനക്കൂട്ടത്തിൽ
മണ്ടനെ പോലെ തിരഞ്ഞു
അവരിൽ നീയും നിന്നിരുന്നു....
അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ നീ പറഞ്ഞു
കാണാതായപ്പോൾ വണ്ടിയിൽ
നിന്നും ഇറങ്ങിയതാണെന്ന്
ഞാൻ വിശ്വസിച്ചു... അതെന്റെ തെറ്റ്...
നീ ഒരിക്കലും എന്റെയൊപ്പം
ഉണ്ടായിരുന്നില്ലെന്നത് സത്യം
എങ്കിലും വാങ്ങിയ ഫൈവ് സ്റ്റാർ
നീ ആർത്തിയോടെ കഴിച്ചു...
നന്ദി പറഞ്ഞു.. കെട്ടിപ്പിടിച്ചു..
ഉമ്മ വച്ചു.... മണ്ടൻ എന്ന് വിളിച്ചു...
മണിക്കൂറുകളോളം ആ സ്റ്റേഷന്റെ
പുറത്തിരുന്നു സംസാരിച്ചു...
ജീവിതം ഷോർണൂർ സ്റ്റേഷനിൽ
വന്ന് മുട്ടി നിന്നത് വരെയുള്ള
പലതും വീണ്ടും ഓർത്തു......
ഞാൻ പറഞ്ഞതൊന്നും നീ
നിഷേധിച്ചില്ല....
എന്റെ വിജയത്തിലാണ് നിന്റെ
വിജയമെന്ന് നീ എന്നെ
വീണ്ടും വിശ്വസിപ്പിച്ചു...
ഞാൻ സന്തോഷിച്ചപ്പോൾ
പെട്ടെന്ന് നീ പറഞ്ഞു
നിനക്ക് പോണമെന്ന്......
നിനക്ക് പോണമെന്ന്......
ഞാൻ ചോദിച്ചു.. എന്തിന്..?
എന്തിനിപ്പോൾ...? എന്തിനിങ്ങിനെ..?
നീ പറഞ്ഞു...
നിന്റെ വണ്ടി വന്നെന്ന്...
എന്നിട്ട് മെല്ലെ എന്നെ ഉപദേശിച്ചു
"ഇനിയുമിങ്ങനെ വണ്ടി തെറ്റിക്കയറരുത് "
നീ ആവർത്തിച്ചു
"ഇനിയുമിങ്ങനെ വണ്ടി തെറ്റിക്കയറരുത് "
എനിക്ക് പോണം..
"സ്നേഹം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടല്ല
സമയം ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ടാണ്"
സമയം... അതെ സമയം..
നിനക്കും എനിക്കും ലോകത്തിനും
തെറ്റിയാലും... ഒരിക്കലും സമയം
തെറ്റി ഓടാത്ത ജീവിതത്തിന്റെ വണ്ടി...
അതിൽ നിന്നും എത്ര തവണ
എത്രയെത്ര പ്ലാറ്റ് ഫോർമിൽ
നമ്മളിറങ്ങുന്നു...
വണ്ടി മാറി കയറുന്നു...
നമ്മളില്ലാതെ വണ്ടികൾ മുന്നോട്ടു നീങ്ങുന്നു
ഒഴിഞ്ഞ വണ്ടികളിൽ നിന്നും
പുറത്തേക്കെത്തി നോക്കുന്ന
ശൂന്യതയുടെ മുഖങ്ങൾ...
നിറഞ്ഞ ബോഗികളിൽ നിന്നും
കഴിവില്ലാത്തതിനാൽ പ്ലാറ്റ് ഫോർമിലേക്ക്
വലിച്ചെറിയപ്പെടുന്നവർ....
ഒരിക്കലും ഇറങ്ങാതെ വണ്ടികളിൽ
മരിക്കുവോളം ഉറങ്ങി കിടക്കുന്ന ജന്മങ്ങൾ
വണ്ടിയിൽ നിന്നും വണ്ടിയിലേക്ക്
നഷ്ടപ്പെട്ടതന്വേഷിച്ച് നടക്കുന്ന
പേരറിയാത്ത സഹയാത്രികർ..
സമയം... അതെ സമയം..
സ്നേഹം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടല്ല
സമയം ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ടാണ്
സ്നേഹം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടല്ല
സമയം ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ടാണ്
-മർത്ത്യൻ-