റിബണ്‍

വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം
ഇന്നും കണ്ടു
ആ ലൈന്‍ ബസ്സിലെ
അതേ സീറ്റില്‍ ആ ചുവന്ന
റിബണ്‍ കെട്ടിയ തലമുടി
നിന്റെ മകളായിരിക്കുമോ..?
-മര്‍ത്ത്യന്‍-

പ്രണയം

കാമത്തില്‍ വര്‍ഷങ്ങളോളം
മുങ്ങിത്തപ്പി തിരഞ്ഞെടുത്ത്
സ്വന്തമാക്കിയതാണ്‌
എനിക്ക് നിന്നോടുള്ള
പ്രണയം... വെറുതെയല്ല..
അതിന് വീര്യം കൂടും..
-മര്‍ത്ത്യന്‍-

തെറ്റ്

പുതിയ തെറ്റുകള്‍
മോഹിപ്പിക്കാന്‍ വേണ്ടി
വാതിലില്‍ മുട്ടി വിളിക്കുന്നു...
പഴയ തെറ്റുകള്‍.. അവ
എത്ര തന്നെ വലുതായാലും
തീര്‍ത്തും നിസ്സാരമായി
തോന്നുന്നു...
-മര്‍ത്ത്യന്‍-

സ്വഭാവഗുണം

അടിച്ചേല്‍പ്പിച്ച
സ്വഭാവഗുണങ്ങലെല്ലാം
ആദ്യത്തെ പെഗ്ഗ് കുടിച്ചു
തീരുന്നതിനു മുന്‍പ്
ഇല്ലാതാകുന്നതാണ്
-മര്‍ത്ത്യന്‍-

കാമുകന്‍

മഴക്കാറിനോട് കള്ളം പറഞ്ഞ്
മഴയെ തടുത്തു നിര്‍ത്തി
നിന്നെ നനയിക്കാതെ
വീട്ടിലെത്തിച്ചിരുന്ന
ആ പഴയ കാമുകന്‍
ഇന്നും എന്റെ
ഉള്ളിലെവിടെയോ ഉണ്ട്
-മര്‍ത്ത്യന്‍-

സുഹൃത്ത്

പണ്ടൊരിക്കല്‍ നിലാവും തിരഞ്ഞു
പോയി ഇരുട്ടില്‍ നഷ്ടപ്പെട്ടു
പോയ ഒരു സുഹൃത്തുണ്ടായിരുന്നു
അവന്റെ പകലുകള്‍ മുഴുവന്‍
സ്വന്തമാക്കിയ ഞാന്‍
ഇന്ന് രാത്രികളെ ഭയക്കുന്നു
-മര്‍ത്ത്യന്‍-

പേര്

ആരും വായിക്കാത്ത കഥകളില്‍
നിന്നുമിറങ്ങി കവിതകളില്‍ കയറി
നേട്ടം തിരിയുന്ന വാക്കുകളാണത്രെ
കവികളുടെ പേരു മോശമാകുന്നത്
-മര്‍ത്ത്യന്‍

സൌന്ദര്യം

നിന്റെ സൌഹൃതം
വര്‍ഷങ്ങളോളം
കുടിച്ചിറക്കിയപ്പോള്‍
പലപ്പോഴും
തൊട്ടു നക്കി രുചിച്ചതാണ്
ആ സൌന്ദര്യം...
-മര്‍ത്ത്യന്‍-

പെന്‍സിലില്‍

പെന്‍സിലില്‍ നിന്നും പേനയിലേക്ക്‌
പുരോഗമിച്ചപ്പോള്‍ നഷ്ടപ്പെട്ടത്
റബ്ബര്‍ വാങ്ങാന്‍ നിന്റടുത്ത്
നിന്നിരുന്ന നിമിഷങ്ങളായിരുന്നു...
-മര്‍ത്ത്യന്‍--

പുസ്തകം

പഠിച്ചു മടുത്ത പുസ്തകം
മടക്കി വച്ച് കിടന്നുറങ്ങിയതിന്റെ
ബുദ്ധിമുട്ട് ഇപ്പോഴാണ്
ശരിക്കും മനസ്സിലായത്‌
-മര്‍ത്ത്യന്‍-

കുറ്റബോധം

വീഞ്ഞ് തരാം എന്നു പറഞ്ഞ്
വിളിച്ചുണര്‍ത്തി പാല്‌ തന്ന്
പറ്റിച്ച് വീണ്ടും കിടത്തിയുറക്കി...
ഇനി നാളെ എനിക്ക്
ഹാങ്ങ് ഓവര്‍ ഇല്ലെങ്കിലും
അവള്‍ക്കു കുറ്റബോധം
കാരണം തല പോക്കാന്‍
കഴിയില്ല... അത് തീര്‍ച്ച..
-മര്‍ത്ത്യന്‍-

ഒരപ്പൂപ്പന്‍ കഥ

പറന്നു വന്ന് കൈയിലിരുന്ന
ഒരപ്പൂപ്പന്‍ താടി പണ്ട്
പറഞ്ഞൊരു കഥയുണ്ടായിരുന്നു...
വാര്‍ദ്ധക്യം മൂലം
നടക്കാന്‍ കഴിയാതെ
ആരോരുമില്ലാതെ
നിലത്തെവിടെയൊ കിടക്കുന്ന
മറ്റൊപ്പൂപ്പനെ പറ്റി.....
-മര്‍ത്ത്യന്‍-

മഴയില്‍ വന്ന കവിതകള്‍

പലരും സ്നേഹത്തോടെ
മനസ്സില്‍ കുറിച്ചിട്ട്
ഭൂമിയില്‍ ഇടവും സമയവും
കിട്ടാതെ പോയപോള്‍
മേഘങ്ങളില്‍ കുഴിച്ചിടേണ്ടിവന്ന
ചില കവിതകളുണ്ടായിരിക്കണം...
ഇന്നലെ രാത്രി മഴയത്ത് നീ
നനഞ്ഞു കുളിച്ചു കയറിവന്നപ്പോള്‍
നിന്റെ അഴിച്ചിട്ട മുടിയില്‍,
ആ നാണം ഒളിപ്പിക്കാന്‍ വിടര്‍ന്ന
പുഞ്ചിരിയില്‍, എല്ലാം മറക്കാന്‍
മനസ്സ് പറയാറുള്ള ആ കണ്ണുകളില്‍,
മഴത്തുള്ളികള്‍ തുള്ളിച്ചാടി
കളിച്ചിരുന്ന നിന്റെ കവിളുകളില്‍
എല്ലാം ഞാനതു വായിച്ചിരുന്നു....
-മര്‍ത്ത്യന്‍-

മഴവില്ല്

മഴവില്ലിന്റെ അറ്റത്ത്‌
വച്ച സ്വര്‍ണ്ണം നിറച്ച
കുടമന്വേഷിച്ചു പോയി
ഇരുട്ടിയപ്പോള്‍
വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴിയറിയാതെ
വട്ടം കറങ്ങുന്നവന്‍ മര്‍ത്ത്യന്‍
-മര്‍ത്ത്യന്‍-

കാവല്‍ക്കാരന്‍

അയാളുടെ ഒരു കവിതയ്ക്ക്
കാവല്‍ നില്‍ക്കണം
എന്നയാള്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടു…
ഒരു സഹായമല്ലേ...
ഞാനും സമ്മതിച്ചു
"പേടിക്കണ്ട… അധികം
വായനക്കാരുണ്ടാവില്ല"
എന്നും പറഞ്ഞയാള്‍ നടന്നകന്നു
ആദ്യം വായനക്കാര്‍ കുറവായിരുന്നു
പിന്നെ വായനക്കാരുടെ
തള്ളിക്കയറ്റമായി…
അയാളാണെങ്കില്‍ തിരിച്ചും വരുന്നില്ല
ക്രമേണ വായനക്കാര്‍ ചോദിച്ചു തുടങ്ങി
കവിയെവിടെ…? കവിയെ കൊണ്ട് വരൂ..?
ഞാന്‍ അയാള്‍ തന്ന നമ്പറില്‍
ഒന്ന് വിളിച്ചു നോക്കി
അതിലൊരു മെസ്സേജ് വന്നു
“മര്‍ത്ത്യാ.. ഞാന്‍ പോകുന്നു
വായനക്കാരില്ലാത്ത
കവിതകളെഴുതി എനിക്ക് മടുത്തു…
എന്നെ അന്വേഷിക്കരുത്......”
ഞാന്‍ അക്ഷമരായി നില്‍ക്കുന്ന
വായനക്കാരെ നോക്കി….
അവര്‍ എന്നെ നോക്കി അലറി…..
“ഇവനാണ് കവി… ഇവന്‍ തന്നെ..
കാവല്‍ക്കാരനായി വേഷം മാറി
നമ്മളെ പറ്റിക്കുകയാണ്…”
ഞാന്‍ കഴിവതും പറഞ്ഞു നോക്കി
ഞാന്‍ വെറുമൊരു കാവല്‍ക്കാരനാണെന്ന് …
അവര്‍ കേട്ടില്ല…. ഇന്നും കേള്‍ക്കുന്നില്ല
അവര്‍ എന്നെ ചൂണ്ടി കവിയെന്നു
കൂക്കി വിളിച്ചു
കവി…. കവി….കവി….
-മര്‍ത്ത്യന്‍-